/گفتیم شاید انتحاری باشند، گفت شاید هم نباشند/ زبان برای حرف زدن از محمودرضا بیضایی الکن می ماند. محمودرضا را به قول هم رزمان افغانش باید نشست ویک دل سیر سیل کرد. چراکه این دردانه رفیق مجاهدشان اهل حرف نبود و در سکوت و اشتیاقی تمام نشدنی به آنچه دل و دینش را گره زده بود عمل می کرد.